Historia Smoka Wawelskiego

U stóp zamczyska, nad rzeką Wisłą jama była olbrzymia

Wielki zielony, stwór tam zamieszkał, co wiecznie wołał danina!!!

Chłopi, mieszczanie i król sam władca bali się bardzo potwora

Co czwartek z rana dwie pary owiec i trzy koguty kładli w ofierze do wora

Ziejący ogniem, niszczący wszystko miał już dość postnej daniny

Razu pewnego zażądał wołów, wieprza oraz gar jagnięciny

Lud żyjąc w trwodze spełniał zachcianki potwora

Aż dnia pewnego się okazało- nie ma co włożyć do wora

Chłopi, mieszczanie i król sam władca myślą co czynić należy

Co zrobić trzeba by smoka zniszczyć?- rozmyślał król w zamkowej wieży

Smok bestia silna, ziejąca ogniem, pazury ma i ostrogi

Wówczas na pomysł wręcz genialny wpadł szewczyk młody

Poprosił mieszczan o beczki siarki, a chłopów o dwie owieczki

Rozmyślnie zaszył w skórach owieczek mieszczańskie dwie siarki beczki

Gdy nastał czwartek lud złożył w jamie daninę

Smok już się cieszył, że dostał znów baraninę

Zjadł owcę jedną i owcę drugą, gdy nagle poczuł pieczenie

Ruszył ku rzecze, staną nad Wisłą i zaczął gasić pragnienie

Lecz z łykiem każdym wiślanej wody czuł ogień w paszczy potężny

Wypił pół rzeki, aż nagle wybuchł nieszczęsny!!!

W dowód wdzięczności i poświęcenia król rękę księżniczki oddaje

A młody Szewczyk zwany Dratewką do dziś dnia w naszej pamięci zostaje…

//wspomnienia po wycieczce do Smoczej Jamy//